Jason Mraz, μ'ράζ επιτυχίες!

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Μετά από μία τεράστια καλοκαιρινή siesta ήρθε η στιγμή να κάνω και εγώ το comeback μου στην blogόσφαιρα. Βέβαια δεν ήταν μόνο η siesta, εργασίες και τρεχάματα δεν μου άφηναν καιρό και διάθεση να γράψω. Πάνε όμως αυτά… Summer moved on…


Θα γράψω σήμερα για τον Jason Mraz. Σκέφτομαι αυτό το post από την αρχή του καλοκαιριού. Το τελευταίο του album, “We Sing. We Dance. WeSteal Things”, ήταν από τα τελευταία που μπήκε στο iPhone μου πριν ξεκινήσω τις διακοπές μου γιατί μου είχε κολλήσει το “Im yours”:






Τελικά κατέληξα να ακούω σχεδόν μόνο αυτό το album αφού είναι ότι πρέπει για καλοκαίρι και χαλάρωση. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ασχοληθεί μαζί του ιδιαίτερα μιας και τα δύο προηγούμενα του album ενώ τα έχω κατεβάσει δεν μπήκα στον κόπο να τα ακούσω δεύτερη φορά. Κάτι δεν μου κολλούσε, κάτι δεν με κρατούσε να ακούσω καν ολόκληρα τα κομμάτια. Διαβάζοντας λοιπόν σήμερα λίγο παραπάνω περί Jason έμαθα ότι το τελευταίο του album βγήκε μετά από έναν ολόκληρο χρόνο αποχής από οτιδήποτε είχε να κάνει με την προηγούμενη του ζωή, ένα χρόνο χωρίς συναυλίες, χωρίς τουρνέ, χωρίς ηχογραφήσεις, συνεντεύξεις κτλ. Ένα χρόνο στον οποίο ο Jason λέει ότι βρήκε τον εαυτό του και ενώ δεν ήθελε να ασχοληθεί με τίποτα μουσικό, «αληθινά» τραγούδια άρχισαν να σχηματίζονται στο κεφάλι του. Τραγούδια που αντικατόπτριζαν τα αισθήματα του και την διάθεση του, που έδειχναν την αφύπνιση του. Ίσως λοιπόν αυτός είναι ο λόγος που το “We Sing. We Dance. We Steal Things” είναι τελείως διαφορετικό. To album πήρε το όνομα του από έναν πίνακα του David Shrigley που ο Mraz είδε σε ένα ταξίδι του στη Σκοτία. Ο Shrigley τελικά σχεδίασε και το εξώφυλλο του album:


Τα περισσότερα από τα τραγούδια έχουν αυτό το χαβανέζικο breeze που σε ταξιδεύει με αρχηγό το “Im Yours”.

O Jason λοιπόν, ως γνήσιο Αμερικανάκι, γέννημα θρέμμα της πολιτείας Virginia, ομολογεί ότι ποτέ του δεν είχε ασχοληθεί με θρησκευτικά ζητήματα. Όμως κατά την διάρκεια μιας Αυστραλιανής τουρνέ του κάποιος άφησε στο ξενοδοχείο του για αυτόν ένα πακέτο. Το πακέτο μέσα περιείχε βιβλία από διάφορες θρησκείες, από βουδισμό μέχρι χριστιανισμό, και ένα σημείωμα που έλεγε όταν τελειώσει με την ανάγνωση τους να τα δώσει σε κάποιον άλλον. Ποτέ δεν βρέθηκε ποιος άφησε ο πακέτο, ο Jason όμως έπεσε με τα μούτρα στο διάβασμα. «Ξεκίνησα να γράφω για πράγματα που δεν περίμενα να γράψω ποτέ αλλά τότε κατάλαβα ποιος είμαι και τι κάνω και για τι πρέπει να γράψω» λέει ο ίδιος. Έτσι έγραψε και το μισό We Sing. We Dance. WeSteal Things”. Το ενδιαφέρον κομμάτι είναι το πώς γράφτηκε το άλλο μισό. Το άλλο μισό γράφτηκε ως μέρος ενός παιχνιδιού που ο Jason παίζει με πολλούς τραγουδοποιούς και καλλιτέχνες: ένας από αυτούς γράφει μια φράση και την στέλνει με e-mail στους υπόλοιπους, εκείνοι με την σειρά τους πρέπει να μετατρέψουν τη φράση σε τραγούδι και να την μοιραστούν με e-mail πάλι με τους υπόλοιπους. Εφευρετικό;


Πέρα από το “Im Yours” το album περιέχει κομματάρες. Ξεχωρίζω το If it kills me με την περίεργη αρχή του, το απίστευτα καλοκαιρινό Make it mine, το άτακτο Butterfly που μιλάει για τα απόκρυφα μέρη του γυναικείου σώματος, το εκπληκτικό μελαγχολικό μα αισιόδοξο Lucky ντουέτο με την Colbie Caillat.






Ότι και να πω περισσότερο σημασία έχει για μένα ότι το “We Sing. We Dance. We Steal Things είναι ένα album που μπορώ να ακούσω από την αρχή ως το τέλος ολόκληρο χωρίς να βαρεθώ, πράγμα σπάνιο για την εποχή μας.


“Αυτό που μου αρέσει στο ανθρώπινο είδος είναι ότι χορεύουμε και τραγουδάμε όταν γιορτάζουμε. Στο χώρο της μουσικής, της μόδας, είναι δύσκολα να βρεις καινούριες ιδέες, όλα ανακυκλώνονται. Νομίζω ότι το να λέμε ότι τα «κλέβουμε» έχει περισσότερη πλάκα» (Jason Mraz)







Το official page του Jason ΕΔΩ
Torrent για το album ΕΔΩ


Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-No Derivative Works 3.0 Ελλάδα License.

Η εξεταστική φεύγει ο Merriweather έρχεται…

Τρίτη 30 Ιουνίου 2009



Κάπως έτσι γνώρισα τον Daniel Merriweather.


Γεννημένος το 1982 στη μακρινή Αυστραλία και πιο συγκεκριμένα στη Μελβούρνη, ο Daniel είναι εγγονός Άγγλου παππού που εκείνα τα χρόνια έκανε ότι η πλειοψηφία και μετανάστευσε. Μπόρεσε από το 2002 να τραβήξει τα βλέμματα και ως τραγουδιστής αλλά και ως συνθέτης όμως μόνο στην εγχώρια Αυστραλιανή αγορά. Το 2007 ήρθε όμως και η Ευρωπαϊκή αναγνώριση αφού με το παραπάνω τραγούδι ("Stop me") σε συνεργασία με τον Mark Ronson (που γνώριζε μεγάλες δόξες χάριν στην Ms. Whinehouse), μπόρεσε να κάνει το πρώτο του #2 στο UK chart.

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε το πρώτο solo album του που φέρει τον τίτλο “Love and War” με το οποίο ο Daniel πέτυχε το δεύτερο #2 στη Βρετανία.

Ο ίδιος δηλώνει ότι οι επιρροές του είναι ο Stevie Wonder, ο Prince, ο Jeff Buckley και ο Herbie Hancock, επιρροές που φαίνονται στον ήχο του “Love and War”. Ο Δανιήλ παίζει με ήχους και μπερδεύει την σύγχρονη R’n’B με vintage ήχους jazz και soul.

Πρώτο single το “Change

και δεύτερο το “Red

ίσως τα πιο αδιάφορα τραγούδια μέσα από το album.

Και το λέω γιατί το album περιέχει διαμάντια! Τραγούδια όπως το πολύ δυνατό "Impossible", το up-tempo "Not Giving Up", το περίεργο "Cigarettes" που μου θυμίζει παλιά καλά μπλούζ αλλά και το μελωδικότατο, μελαγχολικό ντουέτο του με την Adele, "Water and a Flame" ξεχωρίζουν από το πρώτο άκουσμα και με κάνουν να απορώ για το ποιος άσχετος δημιουργεί το singles list. Το album φτάνει μέχρι και στην όχθη της country με το θλιμμένο "Giving Everything Away for Free".

Με αυτό το album ο Daniel σίγουρα δηλώνει την ταυτότητα του και υπόσχεται πολλά για το μέλλον. Ίσως θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω ως την αρσενική έκδοση της Whinehouse, βρίσκω μεγάλες ομοιότητες ανάμεσα τους. Νομίζω θα τον ακούσουμε πολύ τους επόμενους μήνες. Εγώ ήδη τον έχω στο repeat.

Το official page του Daniel ΕΔΩ
Torrent για το album ΕΔΩ

Καλοκαίρι, Θάλλασα... ΆΜΜΟΣ!

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Σήμερα αποφάσισα να ασχοληθώ με τους «Άμμος». Γιατί είμαι σίγουρος ότι τους έχεις ακούσει αλλά πόσα ξέρουμε για αυτούς;



Όντως το τοπίο είναι θολό. Οι Άμμος είναι 10 χρόνια στη δισκογραφία, από το 1997, όμως έχουν κυκλοφορήσει μόνο 3 albums. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως τους πρωτογνώρισα, ένα τραγούδι που μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση κοντά στο 2001, το τραγούδι «Το ταξίδι ξανά»



Υπήρχε και video clip αλλά δεν μπορώ να το βρω πια πουθενά. Αν δεν κάνω λάθος καμία από τις 2 γυναικείες φωνές που ακούγονται δεν είναι πια στο συγκρότημα. Λογικά από αυτά που διαβάζω πρέπει να είναι η Τάνια Κικίδη και η Λένα Γιαννίρη. Το 2006 τους βρίσκει σε νέα δισκογραφική εταιρία, την Heaven αλλά και με νέα τραγουδίστρια, την Αποστολίνα Μάη. Το album με το όνομα του συγκροτήματος που κυκλοφορεί την ίδια χρονιά είναι κ το πιο επιτυχημένο τους. Σε αυτό φυσικά βοήθησε και το τότε τηλεοπτικό spotάκι της Cosmote, διότι ναι, όταν ο Χατζηγιάννης δεν βγάζει νέο τραγούδι για κάποιο διάστημα έχουν χρόνο και χώρο και άλλοι καλλιτέχνες να παίξουν ως μουσική επένδυση της Cosmote. Το τραγούδι φυσικά και το έχεις ακούσει, είναι το «Επαφή».



Χαρούμενοι στίχοι, ελαφριά ποπ-ροκ μουσική σε συνδυασμό με «μεσογειακούς» ήχους συνθέτουν την λογική του ήχου των Άμμος. Δεν είναι τυχαίο ότι στην επιμέλεια παραγωγής του album είναι η Άλκηστης Πρωτοψάλτη. Μάλιστα στο album «Άμμος» η ίδια ερμηνεύει και δύο τραγούδια. Αξιοπρόσεκτη στιγμή του album το «trip-hop ζεϊμπέκικο» της Άλκηστης, «Για την καρδιά που κλαίει», δεν νομίζω να έχω ακούσει κάτι παρόμοιο.

Το Δεκέμβριο του 2008 το συγκρότημα Αμμος κυκλοφορεί νέο cd single. «Γλυκιά Ζωή» ο τίτλος και τέσσερα ολοκαίνουργια τραγούδια στα περιεχόμενα του. Το «Γλυκιά Ζωή» κατά τη γνώμη μου είναι από τα πιο υπέροχα ελληνικά κομμάτια των τελευταίων χρόνων.



Οι Άμμος έχουν πολλά να δώσουν. Οφείλουν να το κάνουν. Γιατί τέτοια μουσική χρειάζεται σε μεγαλύτερη ποσότητα η Ελλάδα.

(Βρες ΕΔΩ το album «Άμμος» και ΕΔΩ το single «Γλυκιά Ζωή») - rapidshare links

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-No Derivative Works 3.0 Ελλάδα License.

Remember her name: Pixie Lott

Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται κάθε φορά όταν είναι να αρχίσω εξεταστική να βρίσκω τόσα πολλά πράγματα γύρω μου έτσι ώστε στο τέλος μόνο με την εξεταστική να μην ασχολούμαι. Ευτυχώς το έχω συζητήσει και με φίλους ομοιοπαθείς και έτσι παρηγορούμαι βλέποντας ότι δεν είναι μόνο δικό μου πρόβλημα.

Έτσι λοιπόν, με αφορμή το τελευταίο podcast του Γιώργου Χαριζάνη, γνώρισα την Pixie Lott. Στην αρχή βλέποντας φωτογραφίες της είπα οκ, είναι ακόμα ένα νέο όνομα που θα κάνει ένα πέρασμα, μια αρπαχτή αν θέλετε και μετά θα ξεχαστεί όπως μύρια άλλα νέα κοριτσάκια στο παρελθόν. Όμως όχι. Η Pixie Lott ήρθε για να μείνει και το καταλαβαίνεις αυτό μόλις ακούσεις το παρακάτω τραγούδι:


Η Pixie λοιπόν συνδυάζει την εμφάνιση μιας pop πριγκίπισσας με τη φωνή μιας soul ντίβας. Μόλις 18 χρόνων (η ίδια λέει ότι ακόμα για να μπει σε clubs χρησιμοποιεί το ID της μεγαλύτερης αδελφή της) μπορεί και έχει όλες τις παρακάτω ταμπέλες: τραγουδίστρια, συνθέτης, στιχουργός, παρουσιάστρια, ηθοποιός, χορεύτρια και η λίστα τείνει να μεγαλώσει.


Επιρροές πολλές. Λατρεύει το στυλ της Gwen Stefani και της Rihanna, και θαυμάζει το δημιουργικό ταλέντο της Alicia Keys. Ροκάρει με ήχους των The Strokes και των The Kooks. Πάνω στη σκηνή θα ήθελε να μοιάζει την Mariah Carey στα φωνητικά της και την Britney στα χορευτικά της, κάτω από τη σκηνή θέλει να αποκτήσει την ανεξαρτησία κινήσεων της Lauryn Hill αλλά και την αφοσίωση της Christina Aguilera στην ποιότητα.

Το ντεμπούτο της album θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο με τίτλο “Turn It Up” το πρώτο single “Mama Do (Uh Oh, Uh Oh)” (βλ. video παραπάνω) έχει κυκλοφορήσει ήδη και αναμένεται από πολλούς να είναι #1 στη μεγάλη Βρετανία την επόμενη εβδομάδα. Κομμάτια έχουν ήδη leakάρει και στον Last.fm έχει φτάσει τα 10.543 plays. Κυκλοφορούν και δύο acoustic διασκευές στα “Use Somebody” των Kings Of Leon και “Apollogize” των OneRepublic. Επίσης ένα μικρό δείγμα από ένα από τα επόμενα singles με τίτλο “Radio” που ακούγεται πολύ ενδιαφέρον! Το αγαπημένο μου παρόλα αυτά μετά το “Mama Do” είναι το “Here We Go Again”, πιασάρικοι στίχοι και εθιστικός ρυθμός!

Η Pixie έχει πολλές ευχές της να πραγματοποιήσει, ευτυχώς έχει και τον χρόνο. Θέλει να συναντήσει και να γνωρίσει ξεχωριστούς ανθρώπους, να εμφανιστεί σε καταπληκτικά μέρη, θέλει να κρατήσει όλους τους φίλους που έχει τώρα αλλά και για να κάνει νέους και θέλει να συνεχίσει να γράφει τραγούδια, τραγούδια που θα γίνουν αφορμή να αλλάξουν οι ζωές κάποιων ανθρώπων. Για τέλος έχει δηλώσει ότι θέλει «να τραγουδάει για πάντα και πάντα και πάντα» και εγώ της εύχομαι απλά να το πραγματοποιήσει!

Link για την επίσιμη σελίδα της ΕΔΩ
και
δείγμα από το “Turn It Up” (ότι έχει leakάρει δηλαδή) σε ΑΥΤΟ το torrent.


Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-No Derivative Works 3.0 Ελλάδα License.

Summer Is Here!

Σάββατο 30 Μαΐου 2009


Αν και τις δύο τελευταίες μέρες ο καιρός μας τα χάλασε λίγο το καλοκαίρι ήρθε δυναμικά και θα μείνει κοντά μας για 3 μήνες και κάτι! Κάτι λείπει όμως ε; Καλοκαιρινή μουσική!! Σας είχα υποσχεθεί μια συλλογή φτιαγμένη από τα χεράκια μου. Ε voila:

Getting Summery

  1. AkonBeautiful (ft. Kardinal Offishal)
  2. Armin Van BuurenIn and Out of Love
  3. Aysel & ArashAlways
  4. BasshunterWalk on Water (radio edit)
  5. Black Eyed PeasBoom Boom Pow
  6. CiaraLove, Sex, Magic (ft. Justin Timberlake)
  7. Cidinho and DocaRap das Armas (radio edit)
  8. Eddy WattaI love my people (original edit)
  9. Emipire of the SunWe are the People
  10. FlipsydeWhen it was Good
  11. HadiseDum Tek Tek (club mix)
  12. Jenifer LopezWhat is Love
  13. Lady GagaLoveGame
  14. Lily AllenNot Fair
  15. P!nk Sober (bimbo Jones mix)
  16. Pet Shop BoysLove etc.
  17. Pussycat DollsHush Hush (Dave Aude Radio edit)
  18. Queendberry Too Young
  19. The SaturdaysUp (Wideboys Remix)
  20. ShakiraThe Border (ft. Wyclef Jean)

Είναι σε 2 parts και το κατεβάζεις μέσω rapidshare από ΕΔΩ(1) και ΕΔΩ(2)

(pass: mitsosmusicworld)

Enjoy! Και πείτε μου την γνώμη σας.

Καλό Καλοκαίρι!


Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-No Derivative Works 3.0 Ελλάδα License.